hoi,

Afgelopen woensdag was de dag van het grote vertrek. Ons vliegtuig naar Duitsland vertrekken waarna we door zouden vliegen naar New York met een groep van 13 Nederlandse studenten en 1 begeleider. We moesten verzamelen om daarna onze koffers in te leveren, toen we bijna aan de beurt waren werden we uit de rij gehaald omdat onze vlucht naar Duitsland geannuleerd was vanwege de dikke mist. Gelukkig heeft Travel Active goed geregeld en konden we om 3 uur in het vliegtuig stappen die ons rechtstreeks naar New York vloog. Dit betekende dat we langer de tijd hadden om afscheid te nemen van wie we mee genomen hadden naar het vliegveld. Aan de ene kant was dat wel fijn maar het was uitstel van executie. Mijn ouders, broer en ik hebben samen geluncht en daarna hebben we buiten van de zon genoten (de zon was ondertussen al weer opgetrokken). Toen was HET moment daar... Sommige mensen moesten huilen (I did) en ander niet. Toen we eenmaal onze koffers afgegeven hadden moesten we door de douane. We werden allemaal ondervraagd over wat we precies gingen doen en zelfs waarom onze vlucht was geannuleerd. We moesten ongeveer een half uur wachten voor we konden boarden. Gelukkig konden Jildou en ik naast elkaar zitten (Ja Jildou, hier is je "shoutout"). Na een prettige maar vermoeiende 8 uur durende vlucht kwamen we eindelijk aan in New York. Op het vliegveld kwam iemand uit de groep erachter dat haar bagage niet mee was gekomen, er moest veel geregeld worden en de rest van ons heeft zitten wachten. Uiteindelijk werden we door de shuttle opgehaald om naar het hotel te gaan (Hilton Four Seasons). In het hotel was de Duitse groep al aangekomen en we hebben met de hele groep pizza gegeten nadat we naar onze kamer zijn geweest met onze kamer genootjes. We zijn allemaal vroeg naar bed gegaan omdat iedereen moe was van de vlucht.

De volgende dag ging de wekker om 7 uur voor het ontbijt. Om half 9 werden we door de bus opgehaald die ons binnen 30 minuten naar New York heeft gebracht, onderweg hebben we onze tourgide opgehaald. Onderweg naar New York konden we heel goed de skyline zien en met "New York van Alicia Keys" op de radio was het moment heel magisch. Onze vrolijke tourgide heeft ons meegenomen door heel New York, we begonnen bij central park en hebben zo veel gezien. De lunch was helaas erg slecht... We zouden gaan lunchen bij een restaurant genaamd Jimmy's, toen we er aan kwamen na een wandeling door het snik hete Manhattan moesten we buiten wachten en zou onze tourgide de lunch ophalen. Toen ze na ongeveer 20 minuten terug kwam vertelde ze dat het restaurant onder leiding van de Maffia werkte maar omdat de Maffia baas jarig was had hij een restaurant gesloten (dat zou hij elk jaar doen omdat ie eenzaam is) en heel toevallig was dat net Jimmy's. Maar onze tourgide had een boos telefoontje gepleegd waardoor hij ons allemaal 10 Dollar zou geven voor de lunch. Weer half Manhattan door naar deze Maffia baas, eenmaal bij hem aangekomen bleek hij toch voor lunch te zorgen en kwam er even later een man op een fiets met tassen vol slechte lunchpakketten. De rest van de dag was wel leuk, vooral de vrije tijd op Times Square was leuk omdat het donker was en alle lichten branden.

Vrijdag ging de wekker weer lekker vroeg en maakten we ons klaar voor onze laatste dag in New York. Helaas was het een beetje regenachtig en bewolkt, maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn eerst naar het 9/11 momorial geweest. Onze tourgide was geboren en getogen in New York dus ze kon ons veel vertellen over haar beleving. Daarna gingen we verder de stad door. Tegen lunchtijd werd iedereen weer een beetje zenuwachtig omdat we bang waren dat het weer een hele slechte lunch zou zijn, gelukkig was dit niet het geval! We zijn na de lunch op een boot gestapt die ons langs het Vrijheidsbeeld voer. Na de boottocht werd ons een keuze voor gelegt; óf langer shoppen in Brooklyn, óf over de Brooklyn bridge lopen. Bijna iedereen koos voor de brug, gelukkig was het droog en hebben we veel leuke foto's kunnen maken (deze zullen nog volgen). We hebben gegeten in een pizzeria en na het eten zijn we 'on top of the rock' gegaan. Boven op deze skyscraper hadden we prachtig uitzicht over de stad die verlicht werd door miljoenen lichtjes, een prachtige zonsondergang én omdat het onweerde (eigenlijk alleen bliksem) werd de lucht af en toe verlicht door een flits. Dit was een hele mooie afsluiting van onze New York Orientatie. 

En toen... Dé dag is aangebroken: het vertrek naar het Gastgezin!!! Mijn vliegtuig vertrok om half 9 maar ik moest al om 4:15 naar het vliegveld omdat er te weinig begeleiding was. We zijn met een groep (6 duitsers en 2 Nederlanders) door de douane gegaan. Alles verliep prima tot ik in mijn eentje moest wachten bij de gate, ik was op een wild vreemd vliegveld, helemaal alleen, onderweg naar een wildvreemde plek... Ik had 30 minuten wifi dus kon even contact hebben met thuis maar daarna moest ik het zelf doen. Dit was voor mij een moeilijk moment omdat ik het dood eng vond... Nadat mijn gate 3 keer veranderd was kon ik eindelijk het vliegtuig in. Ik had stoel 8A gekregen, en de eerste 4 rijen waren eerste klas dus daar liep ik zo langs. Het was een super klein vliegtuig met aan elke kant maar 2 stoelen. Toen ik bij stoel 8A aankwam zag ik dat het een economy plus stoel was waarbij je meer beenruimte hebt. Dit leek mij niet te kloppen dus ik ben opgestaan en ben verder naar achter gelopen opzoek naar mijn plekje. Wat bleek, ik zat wel op de goede plek dus tot irritatie van mijn medepassagiers moest ik weer tegen de richting in terug naar mijn economy plus stoel. Ik heb de hele vlucht netfix gekeken, dus de vier uur vlogen voorbij. Eenmaal aangekomen op het vliegveld hoefde ik helemaal geen douane meer door, ik had me voorgenomen om als ik mijn koffer had een momentje te nemen om te realiseren waar ik aan begin. Maar toen ik de roltrap af kwam om naar de koffers te gaan, zag ik mijn hostvaders al staan met een bordje in hun hand. Ik had dus geen tijd meer voor mijn momentje en was een beetje overrompeld. Samen met mijn Hostvaders en de Comunity Rep. heb ik op mijn koffer gewacht waarna we naar mijn nieuwe huis zijn gereden. Ik heb meteen kennis gemaakt met de hondjes en kreeg een rondleiding door het huis. Ik heb een leuke kamer en een privé badkamer. Toen ik mijn spullen had uitgepakt en me even had opgefrist zijn we naar een TexMex restaurant geweest waar we heerlijk hebben gelunched. Na de lunch hebben we boodschappen gedaan en de rest van de middag lekker ontspannen. 

Zondag hadden we om 10 uur een brunch met de vrienden van Adam en Jose, ik ging natuurlijk voor de American Pancakes en het was super lekker, en gezellig! Na de brunch zijn we wezen shoppen en hebben we even rondgereden door de stad.

Maandag was dood eng, mijn eerste schooldag! Ik was al super vroeg wakker van de zenuwen en kreeg bij het ontbijt amper een hap door mijn keel. Toen Adam me om half 9 naar school bracht stond het huilen me nader dan het lachen. Gelukkig ging Adam met me mee naar binnen om mijn rooster op te halen en te zorgen dat alles geregeld was qua papierwerk. We werden doorgestuurd naar de bibliotheek waar ik mijn councelor heb ontmoet. We hebben samen mijn klassen uitgezocht: AP Biologie, Hospitality, Pre Calculus, Office aid, Choir, AP US History, Spanish en AP English LIT. Het gekke is dat ze hier 'A-dagen' en B-dagen' hebben, dit houd in dat je op dag A vier vakken hebt en op dat B de andere vier en deze dagen wisselen zich af. Nu denk je misschien: Oh maar vier uurtjes les per dag, dan ben je zo klaar met school! Nope, elke les duurt 90 minuten (!!!!). Een heel aardig meisje heeft me naar mijn eerste les gebracht en we hebben meteen nummers uitgewisseld. Ondanks dat de lessen zo lang duren, voelt het niet zo gelukkig. Na twee lessen had ik mijn LunchBreak. Maar omdat ik niemand kende zat ik helemaal alleen in de drukke Cafetaria. Maar hoe verder de week vorderde, hoe meer mensen ik leerde kennen. We hebben ook onze laptops gekregen, we werken niet meer met school boeken maar doen alles digitaal. Het enige wat soms wel lastig is, is dat er op mijn school 83% latino is en er word dus heel veel spaans gesproken. Maar 4% van de studenten heeft een blanke huid, dus ik had vooral de eerste paar dagen het idee dat ik helemaal buiten de groep viel. Gelukkig gaat het nu al wat beter! 

Ik ben heel blij dat het zo goed klikt tussen Adam, Jose en mij; we vinden dezelfde dingen leuk en lekker en kunnen het goed met elkaar vinden. Ze nemen mij helemaal op in hun vriendengroep, ik kom net terug van een Game night bij vrienden thuis en gister werd ik door een vriendin opgehaald van school omdat Adam en Jose nog moesten werken. Maar ik voel me gelukkig helemaal thuis hier. 

Het is hier nu net zaterdag (half 1 's nachts) en om 1 uur moet de regen los gaan barsten i.v.m. de orkaan die vlak onder Houston aan land gaat komen. Hier zal gelukkig niet meer gebeuren dan heeeel veel neerslag maar niks gevaarlijks. Ik zou dit weekend met andere Exchange Studenten naar San Antonio gaan een Adam en Jose met vrienden naar Houston, maar dat is allemaal afgezegd vanwege de zware storm... Nu blijven we dit weekend gewoon lekker thuis, wat ik eigenlijk wel fijn vind omdat ik dan de tijd heb om even uit te rusten voordat school maandag weer begint.  

liefs,

Juul